NOMADYZM

TEMAT OBOWIĄZKOWY W ROKU AKADEMICKIM 2020/2021

NOMADISM

MANDATORY TOPIC FOR THE ACADEMIC YEAR 2020/2021
ZAPISY DO PRACOWNI (mailowo)
ONLINE REGISTRATION (via email)
01-15.10.2020

sonia.rammer@uap.edu.pl
aleksander.radziszewski@uap.edu.pl

Nomadyzm <od rzecz. nomada> koczownictwo
Nomada <gr. nomas, D. nomados = koczownik>
Członek pasterskiego lub łowieckiego plemienia prowadzący koczowniczy tryb życia.

Nomad
A member of a herding or hunting tribe with a nomadic lifestyle.

Przemieszczanie się plemion koczujących, związane z eksploatacją napotkanych dóbr naturalnych, jest praktyką coraz rzadszą. Współczesny nomadyzm wydaje się pojęciem zdecydowanie szerszym, odnoszącym się do praktyki życia everymana. Mobilność, która nieodzownie powiązana jest z nomadyzmem, określa rzeczywistość, wyznaczając jej trajektorie. Dziś właściwie każdy jest w jakimś stopniu nomadem. Można przemierzać przestrzeń nie wychodząc z domu, wędrować po himalajskich dolinach używając nowej edycji Google Earth. Można być również turystą, prawie całe życie. Zygmunt Bauman wprowadza ciekawe rozróżnienie na turystę i włóczęgę, przy czym każdy pragnie być raczej turystą niż włóczęgą. Turysta porusza się z własnej woli, jest nomadem z wyboru, eksploracji dokonuje tam, gdzie chce, włóczęga to nomad przymusowy, ograniczony często strefami ekonomicznymi, mogący zasiedlać tylko określone terytoria. Bycie turystą czy włóczęgą wiąże się ze statusem ekonomicznym, wykonywanym zawodem i nie jest dane raz na zawsze. Turysta zawsze może stać się włóczęgą, włóczęga natomiast rzadko staje się turystą. Fenomenem, będącym następstwem rozwoju technologii, jest nomadyzm cyfrowy, który niekoniecznie wiąże się z fizyczną zmianą miejsca. W swojej najprostszej formie byłby zatem pobieraniem potrzebnych informacji z wirtualnych źródeł, przyglądaniem się światu i uczestniczeniem w nim za pośrednictwem internetowych łączy online. Forma bardziej skomplikowana oznaczałaby turystę i wirtualnego nomada w jednym. Wtedy możliwość aktywnego przemieszczania się i bycia tam, gdzie się chce wiązałaby się z eksploatacją w celach zarobkowych Internetu. Globalną sieć można by porównać do współczesnego pastwiska dającego sposobność wygenerowania środków z każdego miejsca na ziemi. Różnica jest taka, że dzisiaj pastwisko można spakować do plecaka.

The movement of nomadic tribes related to the exploitation of the natural goods is a less and less frequent practice. Contemporary nomadism seems to be a much broader concept, referring to the practice of everyman’s life. Mobility is inevitably associated with nomadism. Today, everyone is a nomad in some sense. You can traverse the space without leaving home, wander the Himalayan valleys using the new edition of Google Earth. You can also be a tourist almost all your life. Zygmunt Bauman introduces an interesting distinction between the tourist and the vagabond, each of whom wants to be a tourist rather than a vagabond. A tourist moves of his own free will, he is a nomad by choice, explores wherever he wants, a vagabond is a forced nomad, often limited by economic zones, who can only settle in certain territories. Being a tourist or a vagabond is associated with economic status, profession and is not given once and for all. The development of technology results a phenomenon – digital nomadism – which does not necessarily involve a physical change of place. In its simplest form, it would therefore be downloading the necessary information from virtual sources. A more complicated form would mean a tourist and a virtual nomad in one. Then the possibility of active movement and being wherever you want would be associated with the exploitation of the Internet for commercial purposes. The global network could be compared to a modern pasture with an opportunity to generate resources from anywhere on earth. The difference is that today the pasture can be packed into a backpack.

W pandemicznym czasie covid – 19 cyfrowy nomadyzm, w swojej najprostszej formie stał się doświadczeniem powszechnym. Ci, którzy nie mogli opuszczać swoich domów znajdowali odległą przestrzeń za pośrednictwem kliknięcia. Puste lotniska, odwołane rejsy, pociągi rdzewiejące na bocznicach, wszystko stanęło, poza impulsem sieci. Świat trwa w nieustającym wahaniu, zamykając i otwierając swoje podwoje. Cyfrowy nomadyzm stał się sposobem na covidową rzeczywistość, a sam wirus najbardziej doskonałym nomadem XXI w.

In a pandemic time of Covid-19 digital nomadism, in its simplest form, became a common experience. Those who could not leave their homes found a distant space with the click of a button. Empty airports, canceled cruises, trains rusting on sidings, everything stopped except for the impulse of the network. The world is in constant hesitation, closing and opening its doors. Digital nomadism has become a way of covid reality, and the virus itself is the most perfect nomad of the 21st century.

AKTYWNOŚĆ PRACOWNI ODNOSZĄCA SIĘ DO REALIZOWANEGO TEMATU ROCZNEGO

Nomadyczność jako sposób bycia w świecie

WYKŁAD DR EWY KLEKOT

Dr Ewa Klekot – antropolożka sztuki, tłumaczka, absolwentka archeologii i etnografii, doktor nauk o sztuce. Interesuje się interdyscyplinarnym łączeniem humanistyki i nauk społecznych z projektowaniem i działaniami artystycznymi. Wykłada w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego i School of Form w Warszawie.

Nomadyzm i (nie)widzialne pola przymusu

WYKŁAD KATARZYNY CZARNOTY

Katarzyna Czarnota – doktorantka na Wydziale Socjologii UAM, badaczka wykorzystująca metodologię critical action-research. Jej praca koncentruje się na ukazaniu sposobów łączenia teorii z praktyką, tworząc modele produkcji wiedzy oparte o kwestionowanie dotychczasowych podziałów i ról. W ostatnich latach realizowała interdyscyplinarne projekty naukowo-dydaktyczne dotyczące m.in. zjawiska tzw. „kryzysu uchodźczego”, mieszkalnictwa, gentryfikacji, neo-rasizmu i sytuacji imigrantów romskich pochodzenia rumuńskiego w Polsce. Współpracuje z polską edycją Le Monde Diplomatique. Współzałożycielka Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów.

Pogranicze

PLENER

Spotkanie w Gołdapi, na styku granic Polski i Rosji, na styku czterech pracowni, na styku sztuki, archeologii i antropologii. Plener i warsztaty twórcze mające na celu rozpoznanie specyfiki miejsca położonego na styku granic, jego migracyjnej historii oraz współczesności. Inicjatywa pogłębiająca współpracę czterech pracowni, stwarzająca pole do wymiany obserwacji i poglądów oraz podejmowania własnej aktywności artystycznej, zakończona wernisażem i wystawą.

Proponowany termin – kwiecień 2021

Pracownie:
Pracownia Rysunku UAP Poznań
Prof. Jerzy Hejnowicz
Dr hab. Ewa Kulesza

Pracownia Rysunku UAP Poznań
Dr hab. Diana Fiedler

Pracownia Sztuki w Perspektywie Międzykulturowej UAP Poznań
Dr hab. Sonia Rammer
Mgr Aleksander Radziszewski

Pracownia Rysunku ASP Wrocław
Dr hab. Przemysław Pintal