MARIA SITARSKA

W naszej dziwacznej kulturze (WEIRD* – western, educated, industialised, rich, democratic), żyjemy w częściowym, a czasem całkowitym zapomnieniu o tym, jak złudna jest nasza zachodnia opowieść o samowystarczalności, niezależności, indywidualizmie. Weszliśmy – my, ludzkie zwierzęta – na drogę, która od dawna nie służy życiu. Zapomnieliśmy, że jesteśmy częścią sieci życia, wcale nie najważniejszą, że do rozkwitu potrzebujemy żyć we wspólnocie z osobami ludzkimi, ale również z istotami więcej niż ludzkimi (more-than-human) – ze światem innych zwierząt, roślin, grzybów minerałów. Potrzebujemy całej wioski, żeby żyć (również w znaczeniu pozaplemiennym). Potrzebujemy przypomnieć sobie nasze miejsce w sieci życia oraz odpowiedzialność, która wynika z przywilejów, które – jako gatunek – sobie nadaliśmy. Potrzebujemy wrócić do ziemi. Do ciała. Do więzi. I zapomnieć opowieść o oddzieleniu człowieka od reszty Natury.

So, Let’s unite!

Do zobaczenia, cieszę się na nasze spotkanie.

Maria Sitarska

*WEIRD cultures – termin ukuty przez Josepha Henricha na określenie osób, które wyrosły z obszarów kultury zachodniej, wyedukowanej, uprzemysłowionej, bogatej, demokratycznej. W swoim założeniu nie zawiera osądu, zwraca natomiast uwagę na kontekst, tworzący sposób myślenia społeczeństw zachodnich oraz jego konsekwencje.

Maria Sitarska – (eko)psycholożka, (eko)psychoterapeutka. W pracy i w życiu łączy podejścia systemowe, kontemplacyjne, ekopsychologiczne i ekoterapeutyczne. Ukończyła filologię polską (w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych) oraz psychologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 4-letnią szkołę psychoterapii w ramach Wielkopolskiego Towarzystwa Terapii Systemowej w Poznaniu, kurs Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu (Compassion Focused Therapy/Compassionate Mind Training), Szkołę Integralnej Ekopsychologii. Podejścia ekopsychologiczne i ekoterapeutyczne pogłębia w ramach Kursu Ekoterapii: from EGO to ECO, prowadzonego przez nauczycieli z Polski i Wielkiej Brytanii. Pracuje w na poznańskim Sołaczu w gabinecie prywatnym, jak również wśród drzew, wspiera wolontaryjnie osoby doświadczające przewlekłych i terminalnych chorób na oddziale opiekuńczo-leczniczym ZOL w Poznaniu.